inloggen / registreer

Jurisprudentie

AU5748

Datum uitspraak2005-10-28
Datum gepubliceerd2005-11-08
RechtsgebiedSociale zekerheid
Soort ProcedureHoger beroep
Instantie naamCentrale Raad van Beroep
Zaaknummers03/3601 WAJONG
Statusgepubliceerd

Indicatie

Ingangsdatum toekenning WAJONG-uitkering. Is sprake van een bijzonder geval?

Uitspraak

03/3601 WAJONG U I T S P R A A K in het geding tussen: de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen, appellant, en [gedaagde], wonende te [woonplaats], gedaagde. I. ONTSTAAN EN LOOP VAN HET GEDING Bij besluit van 4 juni 2002 heeft appellant aan gedaagde, naar aanleiding van diens verzoek d.d. 27 februari 2002 om toekenning van een arbeidsongeschiktheidsuitkering, met ingang van 27 februari 2001 een uitkering op grond van de Wet arbeidsongeschikt-heidsvoorziening jonggehandicapten (WAJONG) verstrekt, berekend naar een mate van arbeidsongeschiktheid van 80 tot 100%. Daaraan is mede ten grondslag gelegd artikel 29, tweede lid, eerste volzin, van de WAJONG, waarin is geregeld dat de uitkering niet vroeger ingaat dan een jaar voor de dag, waarop de aanvraag om toekenning werd ingediend. Een bijzonder geval als bedoeld in de tweede volzin van dit artikellid heeft appellant niet aanwezig geacht. Bij besluit van 16 augustus 2002 heeft appellant het bezwaar van gedaagde tegen bovengenoemd besluit ongegrond verklaard. De rechtbank Haarlem heeft bij uitspraak van 5 juni 2003, reg.nr. Awb 02 - 1415 WAJONG, het tegen het besluit van 16 augustus 2002 (hierna: bestreden besluit) ingestelde beroep gegrond verklaard en het bestreden besluit vernietigd. Appellant heeft op bij aanvullend beroepschrift van 29 september 2003 aangevoerde gronden tegen die uitspraak hoger beroep ingesteld. Namens gedaagde is een verweerschrift ingediend, gedateerd 19 oktober 2003. Het geding is behandeld ter zitting van de Raad, gehouden op 16 september 2005, waar appellant zich heeft doen vertegenwoordigen door mr. B.M. Kleijs, werkzaam bij het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen, en waar voor gedaagde zijn verschenen [zijn ouders], zijn ouders, optredend als zijn gemachtigden. II. MOTIVERING De Raad neemt als vaststaand aan de feiten en omstandigheden die als zodanig zijn vermeld in de aangevallen uitspraak. In dit geding is de vraag aan de orde of appellant zich bij het bestreden besluit terecht op het standpunt heeft gesteld dat ten aanzien van gedaagde geen sprake is van bijzondere omstandigheden die aanleiding geven om af te wijken van de in artikel 29, tweede lid, eerste volzin, van de WAJONG neergelegde regel dat de arbeidsongeschiktheidsuitkering niet vroeger ingaat dan een jaar voor de dag waarop de aanvraag werd ingediend. De Raad deelt het oordeel van de rechtbank dat deze vraag ontkennend moet worden beantwoord en schaart zich achter de door de rechtbank in de aangevallen uitspraak gebezigde overwegingen. De Raad voegt hieraan toe dat hetgeen desgevraagd door gedaagdes ouders ter zitting in hoger beroep is verklaard de door de rechtbank gegeven overwegingen ten aanzien van de aanwezigheid van een bijzonder geval ondersteunt. Hetgeen namens appellant in hoger beroep is aangevoerd geeft de Raad geen aanleiding voor een ander oordeel. De Raad merkt ten overvloede op dat appellant bij zijn besluitvorming of, en zo ja, hoe gebruik wordt gemaakt van de bevoegdheid de uitkering toe te kennen met ingang van een datum gelegen meer dan een jaar voor de datum van de aanvraag, hij het financieel belang van gedaagde zorgvuldig dient te wegen ten opzichte van zijn eigen belang, te weten: de belasting van zijn uitkeringsadministratie door een geval als het onderhavige. Zoals de Raad meermalen heeft overwogen mag appellant in het kader van die belangen-afweging aan de belasting van zijn uitkeringsadministratie een groter gewicht toekennen naar gelang het tijdvak waarover de uitkering alsnog moet worden vastgesteld, verder in het verleden is gelegen. Uit het vorenstaande volgt dat het hoger beroep niet slaagt en dat de aangevallen uitspraak, waarbij het bestreden besluit is vernietigd, dient te worden bevestigd. De Raad acht geen termen aanwezig om toepassing te geven aan artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht. III. BESLISSING De Centrale Raad van Beroep, Recht doende: Bevestigt de aangevallen uitspraak; Bepaalt dat van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen een griffierecht van € 414,- wordt geheven. Aldus gegeven door mr. J. Janssen als voorzitter en mr. D.J. van der Vos en mr. J. Brand als leden, in tegenwoordigheid van mr. J.E. Meijer als griffier, en uitgesproken in het openbaar op 28 oktober 2005. (get.) J. Janssen. (get.) J.E. Meijer.